Przejdź do głównej zawartości

"Wystrzałowa dziewiątka" Janet Evanovich, czyli kolejne Śliwkowe perypetie


Tym razem miało być spokojnie. Bez żadnych trupów. Bez widma Kostuchy wiszącej nad głową. Bez płonącego pożądaniem spojrzenia Komandosa. Bez koszmarnych wizji babci Morellego. I bez odkrywania, jak wielką bieliznę nosi Lula... Ale mówimy o Stephanie Plum. Czy w jej przypadku cokolwiek może odbyć się bez efektów specjalnych? 

Stephanie Plum, na przekór wszelkim przeciwnościom, nadal jest łowcą nagród. Mimo wielu wad i braku umiejętności charakterystycznych dla tej pracy (znacie innego łowcę nagród, który trzyma broń w słoju na ciasteczka?), wciąż daje sobie radę. Najnowsze zlecenie wydaje się proste i bezpieczne. Samuedżl Singh dostał trzymiesięczną wizę z pozwoleniem na pracę, a Vinnie poręczył, że po jej zakończeniu Singh opuści Stany Zjednoczone. Aż nagle mężczyzna zapadł się jak kamień w wodę... Poszukiwania ruszają, a prosta sprawa nagle się komplikuje. Życie Stephanie znów jest w niebezpieczeństwie, a czerwone róże i białe goździki, które regularnie dostaje, przyprawiają ją o ciarki.

Jakby tego było mało, dom rodziców Steph zaczyna przypominać dom wariatów. Ciężarna siostra naszej łowczyni, która nieoczekiwanie stała się czarną owcą, pochłania kilogramy jedzenia i wpada w depresję. Matka zaczyna popadać w szaleństwo i jest zdesperowana, by wreszcie uporządkować ten cały rodzinny bajzel. Tylko babcia Mazurowa nie traci nic ze swego jakże uroczego poczucia humoru. Babcia Morellego również nie pozostaje w tyle i jej wizje za każdym razem sprawiają, że Śliwce włosy stają dęba... Bo jak babcia Bella coś powie, to wiadomo, że tak się stanie. Nawet jeśli nie wierzysz w takie rzeczy, na widok tej starszej Włoszki od razu zmienisz zdanie. W przeciwnym razie babcia Bella rzuci na ciebie zły urok i wtedy biada, oj biada...

Stephanie nie byłaby sobą, gdyby wokół niej nie kręciło się dwóch przystojniaków. Morelli, który małżeństwa z nią boi się jak ognia. I Komandos, który o ślubie również nie myśli, ale za to nie potrafi oprzeć się urokowi Steph. Żaden z nich nie pozostaje jej obojętny, z czego nie raz wynikały komiczne sytuacje. 

"Wystrzałowa dziewiątka" trzyma poziom swoich poprzedniczek. Dzięki temu, że sprawa zaginięcia Singha na pierwszy rzut oka wydaje się niemal bezproblemowa, nie wieje nudą. Wątki się zapętlają, a krąg podejrzanych stopniowo się zawęża. I choć można się domyślić, kto za tym wszystkim stoi, w niczym nie psuje to zabawy z czytania. Humor jak zawsze jest lekki, scenki z życia rodzinki Plumów nieraz powodowały, że śmiałam się do łez. Stephanie prawie się nie zmieniła, choć potrafi nieco bardziej postawić na swoim. Jej aktywność fizyczna nadal przegrywa w przedbiegach z pączkami. Broń nadal przez większość czasu leży w słoju na ciasteczka. A zatrzymania NS-ów, które przeprowadza z Lulą są jedyne w swoim rodzaju. 

Podobało mi się chwilowe przeniesienie akcji do Las Vegas. Taka zupełna zmiana klimatu i scenerii była niewątpliwym plusem. Podobnie jak rewelacyjne przedstawienie co Las Vegas i nadmiar emocji i alkoholu potrafią zrobić z ludźmi (a konkretnie z Lulą i Connie). Babski wyjazd do stolicy hazardu po prostu nie ma prawa skończyć się bez żadnych sensacji.

Seria o Stephanie Plum ma to do siebie, że każda część stanowi odrębną całość. Warto jednak zacząć przygodę ze Śliwką od samego początku. Wyraziści, żeby nie powiedzieć jaskrawi bohaterowie, dużo humoru, ciekawe intrygi, morderstwa i porwania, a w tym wszystkim szczypta namiętności i sztuka zaakceptowania samej siebie ze wszystkimi wadami i kompleksami. Za to właśnie kocha się Stephanie Plum. 


Informacje o książce:
Autor: Janet Evanovich
Tytuł: "Wystrzałowa dziewiątka"
Tytuł oryginału: "To the Nines"
Cykl: Stephanie Plum
Tom: 9
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: luty 2014
Liczba stron: 384

Komentarze

  1. Czytałam jedynie pierwszą część, ale naprawdę bardzo przypadła mi do gustu. Na półce stoi już część druga, także niebawem będę kontynuować przygodę ze Śliwką.:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Uwielbiam serię ze Śliweczką za wszystko i zawsze chętnie do niej wracam ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: "Ostra gra" Olivia Cunning

Autor: Olivia Cunning Tytuł: "Ostra gra" Tytuł oryginału: "Rock Hard" Cykl: Sinners on Tour Tom: 2 Wydawnictwo: Amber Data wydania: luty 2013 Liczba stron: 368 Na tle innych tego typu książek, Olivia Cunning ze swoim rockowym pomysłem wypada dość interesująco. Dlatego po całkiem miłym doświadczeniu z "Za sceną", sięgnęłam po drugi tom serii o Sinnersach. Tym razem fabuła skupia się na postaci wokalisty zespołu, Seda Lionhearta. Korzystający z uroków życia mężczyzna, w głębi serca wciąż tęskni za swoją dawną miłością, Jessicą - piękną studentką prawa. Kiedy Sed i Jess nieoczekiwanie spotykają się w trakcie wieczoru kawalerskiego gitarzysty Sinnersów, Briana, uczucia między nimi wybuchają na nowo. Początkowa nienawiść przeplata się z namiętnością i szaleńczym pożądaniem.  Jednak ich spotkanie prowokuje poważną bójkę członków zespołu z ochroniarzami w pewnym klubie. Skutkiem są poważne problemy zdrowotne jednego z Sinne...

Recenzja: „Efekt pandy" Marta Kisiel - gdy wyjazd do spa zamienia się w chaos

Jeśli Dywan z wkładką był cudownie absurdalnym połączeniem rodzinnego chaosu i kryminału, to Efekt pandy udowadnia, że nawet w spokojnym spa można wpaść w sam środek zamieszania. Gdziekolwiek bowiem pojawia się rodzina Trawnych, spokój staje się pojęciem czysto teoretycznym. Tym razem Marta Kisiel wysyła swoje bohaterki do spa – w składzie gwarantującym wybuchową mieszankę: Tereska, Mira, Zoja, Pindzia i niezapomniana Briżit. Matka Tereski to kobieta z klasą, temperamentem i językiem, którego nie sposób sklasyfikować. Mieszanka polskiego, francuskiego i rosyjskiego brzmi w jej ustach jak osobna, absolutnie niepowtarzalna symfonia. Każda scena z Briżit to perełka pełna wdzięku, chaosu i czystej błyskotliwości. Cały ten wyjazd to girl power w najczystszej postaci. Kobiety różnych pokoleń, każda z własnym bagażem emocji i doświadczeń, razem tworzą drużynę, którą chce się mieć po swojej stronie w każdej życiowej katastrofie (i podczas masażu tajskiego). Kisiel bawi się konwencją, żongluj...

Recenzja: „Zabić wampirzego najeźdźcę" Carissa Broadbent - kiedy serce mówi głośniej niż rozkaz

Zabić wampirzego najeźdźcę to opowieść, która udowadnia, że w świecie Królestw Nyaxii nie ma prostych granic między światłem a mrokiem, dobrem a złem, ani między tym, co boskie, a tym, co ludzkie. Carissa Broadbent po raz kolejny pokazuje, że potrafi tworzyć historie, które nie tylko wciągają, ale zostają w głowie na długo po ostatniej stronie. Tym razem poznajemy Sylinę – Arachessenkę, akolitkę bogini Acaeji. Dla świata zewnętrznego Siostry są sektą. Dla niej – rodziną. To tam, od dziesiątego roku życia, uczyła się poświęcenia, dyscypliny i tłumienia wszystkiego, co ludzkie. A jednak nawet po piętnastu latach Sylina czuje, że nie do końca pasuje. Że pod powłoką spokoju i posłuszeństwa wciąż tli się coś niebezpiecznie bliskiego… emocjom. I właśnie ten wewnętrzny konflikt czyni ją tak fascynującą bohaterką. Sylina balansuje na granicy między tym, czego się nauczyła, a tym, kim naprawdę jest. Ma w sobie mroczny humor i dystans do samej siebie, który objawia się w najmniej spodziewanych m...