Recenzja: "Wilczy pakt" Melissa de la Cruz

Autor: Melissa de la Cruz

Tytuł: "Wilczy pakt"

Tytuł oryginału: "Wolf Pact. Parts 1-4"

Wydawnictwo: Jaguar

Data wydania: luty 2013

Liczba stron: 272

Mimo średniego pierwszego tomu "Błękitnokrwistych", kilka lat temu dałam się wciągnąć w historię upadłych aniołów przemienionych w wampiry. Gdy okazało się, że Melissa de la Cruz planuje spin-off serii, dotyczący poszukiwania przez Bliss ogarów piekieł, czekałam z niecierpliwością. I z żalem muszę przyznać, że nie było tak dobrze, jak się spodziewałam.

W czeluściach Piekła Panowie trzymają pod kontrolą wilki, niegdyś potężne i wolne stworzenia, teraz całkowicie zniewolone. Wszystkie szczenięta w dniu ukończenia osiemnastu miesięcy zostają przemienione w piekielne ogary - śmiertelnie niebezpiecznych wojowników, całkowicie podporządkowanych woli Romulusa. Pewnego dnia jeden z wilków podejmuje dramatyczną próbę ucieczki i wraz z kilkoma innymi wilkami trafia na ziemię. Żyjąc w ludzkich postaciach, Lawson i jego mała sfora ukrywają się przed pościgiem. Ogary jednak odbierają mu to, co było dla niego najcenniejsze - miłość. Gnany nienawiścią chłopak szuka zemsty i za wszelką cenę próbuje odnaleźć ukochaną.

Tymczasem Bliss wciąż szuka piekielnej sfory. Przemierzając kraj wzdłuż i wszerz rozgląda się za najmniejszym śladem, który mógłby naprowadzić ją na trop ogarów. Gdy udaje jej się odnaleźć wilki, okazuje się, że to dopiero początek jej misji. Lawson nie ufa jej, zresztą z wzajemnością, a Bliss nie chce wyjawiać mu swoich tajemnic. Oboje mogą sobie pomóc, ale czy uda im się nawiązać nić porozumienia i wzajemnego zaufania?

"Wilczy pakt" czyta się szybko, głównie dzięki krótkim rozdziałom i lekkości pióra autorki. Trzecioosobowa narracja skupia się raz na wilkach, a raz na Bliss, ale zmiana wątków raczej nie ma większego znaczenia i nie rozprasza. Melissa de la Cruz koncentruje się głównie na wyrażeniu emocji bohaterów i niemało miejsca poświęca opisom. Na szczęście tym razem darowała sobie wszechobecność markowych produktów. Interesujące było wprowadzenie do fabuły postaci z innego cyklu autorki. Arthur Beauchamp pojawił się wcześniej w "Zapachu spalonych kwiatów". Melissa de la Cruz najwidoczniej lubi takie zbiegi, gdyż właśnie w "Zapachu..." umieściła parę bohaterów z "Błękitnokrwistych".

Niestety "Wilczy pakt" ma sporo wad, których się nie spodziewałam. Bohaterowie wydają mi się zbyt mało skomplikowani jak na stworzenia urodzone w Piekle i uciekające swemu przeznaczeniu. Żaden z nich nie zapada jakoś szczególnie w pamięć. Nawet uczucia wydają się nie tak głębokie i przejmujące jak powinny być w dramatycznych momentach. Sama fabuła nie jest zła, ale wydaje mi się zbyt płaska. Zabrakło tej szczypty fascynacji i mroku, przez co opowieść o piekielnych istotach jest chwilami po prostu nijaka. 

Warto zwrócić uwagę na samo wydanie książki. Okładka urzekła mnie już w chwili, w której zobaczyłam jej wstępny projekt na fanpage'u Jaguara. Idealnie odzwierciedla Bliss. I ma skrzydełka, dzięki czemu rogi mniej się niszczą. Natomiast graficzne ozdobniki na każdej stronie to już znak charakterystyczny całej serii. 

Niestety, mimo mojej sympatii do "Błękitnokrwistych" uważam, że "Wilczy pakt" to takie "odcinanie kuponów". Miałam nadzieję na zawrotną akcję i mrocznych bohaterów, dostałam opowieść o zagubionych nastolatkach. Nie wiem, czy Pakt aż tak wiele wnosi do całej historii, że koniecznie trzeba go przeczytać. Odnoszę przykre wrażenie, że mogłam go sobie darować.