"Widzę martwych ludzi", czyli Martyna Raduchowska i jej "Szamanka od umarlaków"

Gdy jesteś czarną owcą w magicznej rodzinie, nade wszystko pragniesz żyć po swojemu. Normalnie. W normalnym świecie, wśród normalnych ludzi i mając normalne problemy. Ale cóż... Niektórym normalność po prostu nie jest pisana. 

Ida Brzezińska ma 19 lat, właśnie dostała się na studia i ma nadzieję, że wreszcie zacznie prowadzić normalne życie. Normalne, czyli z dala od swojej stukniętej, magicznej rodziny. Wrocław dzieli od Gdyni sporo kilometrów, więc szanse na normalność są całkiem spore. Jest tylko jeden problem. Ida widzi martwych ludzi. Przyciąga ich jak magnes. Gdy jej wymarzone, studenckie życie trafia szlag, dziewczyna zmuszona jest stanąć na progu willi swej ciotki, Tekli. I przyznać, że z normalnością zarówno ciotka, jak i ona sama, ma niewiele wspólnego...

"Szamanka od umarlaków" rozkręca się powoli, jednocześnie stopniowo wciągając czytelnika w całą historię. Początkowo Ida wydawała mi się zwyczajną, zbuntowaną dziewczyną. Jednak z każdą kolejną stroną coraz bardziej oczywiste stawało się, że jest z niej niezłe ziółko, jednocześnie niepozbawione ludzkich uczuć. Niewyparzony język i buntowanie się dla zasady ze względu na swoje pochodzenie, a przy tym niezwykła pracowitość i zawziętość w spełnianiu swych marzeń. Te Idowe cechy rzuciły mi się najbardziej w oczy na samym początku. A potem doszła jeszcze cała gama przeróżnych emocji targających bohaterką i mną, gdyż lektura okazała się nadzwyczaj wciągająca. Ironia, sarkazm i dużo humoru to elementy, które zawsze sobie cenię w książkach, a w "Szamance..." ich nie brakowało. 

Z miejsca polubiłam ciotkę Teklę, z jej dziwaczną manierą i zgryźliwym charakterkiem. Ta postać z pewnością dodała kolorów całej opowieści i uczyniła ją zdecydowanie zabawniejszą. Również pozostali bohaterowie są postaciami charakterystycznymi, choć w przypadku niektórych ciężko zdecydować, czy się ich lubi czy też raczej wolałoby się ich udusić. Natomiast sama Ida jest bohaterką, którą z pewnością da się lubić. I ten jej Pech... Bo wiecie, to nie Ida ma Pecha. To Pech ma Idę. I z dziką satysfakcją zaciera ręce, gdy może choć odrobinę skomplikować dziewczynie życie. 

Pomysł na fabułę z pewnością był ciekawy i przemyślany, podobnie jak fach głównej bohaterki. Szamanka od umarlaków, toż to fantastycznie brzmi i jak intrygująco prezentuje się na wizytówkach :) Czytało mi się bardzo dobrze, połknęłam ją w jeden dzień i dziękowałam niebiosom, że od razu mogłam sięgnąć po drugi tom. I znów przepadłam wśród kartek... :)

Informacje o książce:

Autor: Martyna Raduchowska

Tytuł: "Szamanka od umarlaków"

Cykl: Dylogia o Idzie Brzezińskiej

Tom: 1

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Data wydania: czerwiec 2011

Liczba stron: 392