Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "Pokuta" Anne Rice




Autor: Anne Rice
Tytuł: "Pokuta"
Tytuł orygiałnu: "Angel Time. The Songs of the Seraphim"
Cykl: Czas Aniołów
Tom: 1
Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: wrzesień 2011
Liczba stron: 304

Przyznam, że nie czytałam wcześniej książek Anne Rice. Kilka razy przymierzałam się do "Wywiadu z wampirem", ale koniec końców nic z tego nie wyszło. Dlatego nie wiedziałam, czego się spodziewać po "Pokucie". Do kupienia zachęciła mnie... okładka. Piękna w swej prostocie, urzekła mnie niemal od razu. Dodatkowo mam pewną słabość do książek związanych z aniołami, a opis na okładce, głoszący, że to "metafizyczny thriller" przekonał mnie do zakupu.

Głównym bohaterem "Pokuty" jest młody mężczyzna, którego poznajemy jako Lucky'ego Szczwanego Lisa. To płatny morderca, pracujący dla ludzi, o których na dobrą sprawę nic nie wie, a swojego szefa nazywa Panem Sprawiedliwym. Lucky jest zabójcą doskonałym w swym fachu, pracującym na całym świecie i wciąż nieuchwytnym. W ciągu dziesięciu lat swojej działalności pozbawił życia mnóstwo ludzi i zgromadził pieniądze, które tak naprawdę nie są mu zbytnio potrzebne. Ale oprócz tej mrocznej strony mordercy, jest też człowiekiem niezwykle wrażliwym na piękno. Gra na lutni i ma imponujący zbiór książek, które uwielbia.

Życie Lucky'ego przewraca się do góry nogami, gdy ma dokonać morderstwa w swoim ulubionym pokoju w hotelu Mission Inn. Po wykonanym zleceniu - zabiciu bankiera, Lucky spotyka niezwykłą postać. Ów mężczyzna, promieniujący dziwnym światłem, przedstawia się zaskoczonemu zabójcy jako odpowiedź na jego modlitwy. Twierdzi, że ma na imię Malachiasz i jest aniołem, który ma sprowadzić Lucky'ego na właściwą drogę, gdyż jego grzechy zostały wybaczone. Na dowód prawdziwości swych słów opowiada Lucky'emu historię jego życia wraz ze szczegółami, o których nikt inny nie wiedział. I tak dowiadujemy się, że Lucky to Toby O'Dare, urodzony w Nowym Orleanie, inteligentny, wrażliwy i niezwykle utalentowany młody człowiek, który stracił wszystko co było mu najdroższe. Rodzinna tragedia popchnęła go do ucieczki do Nowego Jorku, a tam splot wydarzeń sprawił, że Toby stał się płatnym mordercą o niezwykłych umiejętnościach.

Malachiasz wybiera Toby'ego na swojego pomocnika, wprowadza go w czas aniołów i przenosi do XIII - wiecznej Anglii, gdzie czeka na niego zadanie. Aby odkupić swe winy dawny Lucky nie ma pozbawiać życia, tylko je uratować. I tak oto Toby staje się anielskim posłańcem, odpowiedzią na modlitwy ludzi potrzebujących pomocy.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Na pewno jest to opowieść nietuzinkowa i warta uwagi, ale ma też sporo wad. Zacznę jednak od plusów. Historia urzeka i zaciekawia. Główny bohater jest postacią skomplikowaną,  jest w nim zarówno dobro, jak i zło. Jego osobowość intryguje, podobnie jak historia jego życia. Pozostali bohaterowie również są dobrze wykreowani i autorka bardzo dobrze potrafi oddać targające nimi uczucia. Walka o ludzką, nieśmiertelną duszę przybiera w "Pokucie" bardzo realną formę. To książka o skrajnościach, o tym jak miłość przeplata się z nienawiścią, a dobro ze złem.

Niestety bardzo drażnią rozwlekłe opisy. Gdy po dwudziestu stronach Lucky wciąż opisywał kościoły i hotele byłam bliska rzucenia książki w kąt. Rzeczywiście widać, że Anne Rice nawróciła się na katolicyzm i przelewa na karty "Pokuty" swoje doświadczenia związane z tą duchową przemianą. I moim zdaniem działa to na niekorzyść całej opowieści, gdyż nadmiar zachwytów nad pięknem i duchowością, momentami trącący wręcz fanatyzmem, w końcu zaczyna irytować. Jedyne opisy, które pozytywnie odbierałam to te dotyczące muzyki. Były bardzo obrazowe i  często miałam wrażenie, że słyszę opisywane dźwięki.

Podsumowując: sięgnę po drugą część, czyli "Kuszenie" z czystej ciekawości. Zakończenie "Pokuty" nie powaliło mnie na kolana, ale zaintrygowało. Książka na pewno ma swój klimat, tego absolutnie nie można jej odmówić. W jakimś stopniu skłania też do rozważań na temat złożoności ludzkiej natury i tego, że każda chwila jest dobra, aby wszystko zmienić, dlatego uważam, że warto ją przeczytać.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: "Lights Out" Navessa Allen - obsesja, czarny humor i puszysty kot

Są okładki, które po prostu krzyczą: „będziesz się świetnie bawić”. Okładka Lights Out jest właśnie taka. Hipnotyzująca, mroczna i niepokojąco piękna, przywodząca na myśl genialny klimat serialu Miłość, śmierć i roboty . To obietnica mieszanki piękna i grozy, fascynacji i niepokoju. A to, co w środku? Czyste, cudowne szaleństwo. Główną siłą tej historii jest bez wątpienia Aly. To nie jest kolejna księżniczka czekająca na ratunek. To kobieta pewna siebie, świadoma swoich pragnień i nieszablonowa, której po prostu nie da się nie polubić. Obok niej Josh – facet z bagażem traum, zaborczy i momentami niebezpieczny, a jednocześnie tak czarujący, że trudno mieć mu cokolwiek za złe. Ta mieszanka jego słabości i siły przyciąga jak magnes. Tym, co wyróżnia Lights Out , jest genialne przeplatanie mroku z absurdem. Navessa Allen serwuje nam sceny pełne napięcia i erotyzmu, by za chwilę rozbroić nas absurdalnym humorem, przy którym trudno nie śmiać się na głos. A wisienką na tym dziwacznym torcie j...

Recenzja: "Leave Me Behind" K. M. Moronova - tam, gdzie miłość jest równie niebezpieczna co nienawiść

Są książki, które czytasz. I są takie, które przeżywasz całym sobą. Leave Me Behind to ta druga opcja. Brutalna, bezkompromisowa i uzależniająca historia, która od pierwszych stron wciąga jak wir i nie puszcza aż do samego końca. Sięgając po dark romance K. M. Moronovej, wiedziałam, czego się spodziewać. Dostałam dokładnie to – w najczystszej i najmocniejszej formie. Nell Gallows – jedyna ocalała z owianego złą sławą oddziału Riøt – trafia do jednostki Malum, gdzie każdy patrzy na nią jak na wroga. To bohaterka wykuta z gniewu i bólu, a jednocześnie poruszająco ludzka w swojej kruchości. Kibicujemy jej z zaciśniętymi zębami, nawet gdy jej decyzje ranią nie tylko ją, ale i nas. Wtedy na scenę wkracza on. Bones. Żołnierz, dla którego Nell jest uosobieniem wszystkiego, czym gardzi. Ich relacja to prawdziwa burza: pierwotny gniew i nienawiść ścierają się z magnetycznym przyciąganiem, którego żadne z nich nie jest w stanie powstrzymać. Zapomnijcie o słodkiej opowieści. To zderzenie dwóch ś...

Recenzja: "Lato w wielkim mieście" Alex Aster - romans w sercu Nowego Jorku

Niektóre historie od pierwszych stron otulają nas atmosferą miejsca, w którym się rozgrywają. A  Lato w wielkim mieście to powieść, która pachnie Nowym Jorkiem – gorącym latem, długimi spacerami między wieżowcami, szumem klimatyzatorów i rozmowami toczącymi się w kawiarni na rogu. To właśnie tutaj, w sercu miasta, spotykają się dwie postacie, które na pozór wcale do siebie nie pasują, a jednak od pierwszej chwili czujemy, że coś ich połączy. To klasyczne enemies to lovers z dodatkiem motywu fake dating , ale podane w taki sposób, że nie czujemy wtórności schematu. Parker – milioner, który na pierwszy rzut oka wpisuje się w stereotyp bogatego prezesa – szybko pokazuje, że za tą maską kryje się człowiek złożony, pełen sprzeczności, zranień i ukrytej wrażliwości. Elle – scenarzystka, która oficjalnie pozostaje w cieniu, choć ma na koncie sukcesy, o jakich inni mogą tylko marzyć – jest jego zupełnym przeciwieństwem. Ona – anonimowa, nieco chaotyczna i kreatywna. On – poukładany, opan...