Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "Błękitnokrwiści. Bramy Raju" Melissa de la Cruz





Autor: Melissa de la Cruz
Tytuł: "Błękitnokrwiści. Bramy Raju"
Tytuł oryginału: "Blue Bloods. Gates of Paradise"
Seria: Błękitnokrwiści
Tom: 7
Wydawnictwo: Jaguar
Data wydania: luty 2013
Liczba stron: 368

Epickie zakończenie bestsellerowej serii - tak głosi napis na okładce. Od jakiegoś czasu, wszystko jest "epickie", od filmów po książki, dlatego nieco się obawiałam, czy koniec cyklu, który naprawdę polubiłam, nie okaże się jednak banalny.

Schulyer wraz z Olivierem i Kingsleyem próbują odkryć sekret Bramy Obietnicy. Sky przypadkiem odkrywa pewne rodzinne sekrety, o których nie miała pojęcia, a które wiele zmieniają w jej życiu. Kingsley powoli gromadzi venatorów zdolnych do ochrony bram, szturmowanych przez armię Księcia Piekieł. Jednak żadne z nich nie wie, że u boku Lucyfera stoją dwa potężne anioły - Abaddon i Azrael, czyli Jack i Mimi Force.

Bliźniaki Force próbują zyskać jak najwięcej czasu dla Błękitnokrwistych i prowadzą ze swoim księciem grę, która może doprowadzić ich do zguby. Czy plan się powiedzie, czy już na zawsze zostaną potępionymi aniołami zrodzonymi z ciemności?

Bliss wraz z Lawsonem szuka wejścia do Piekła, by uwolnić pozostałe wilki. Horda jest podzielona i powodzenie misji wisi na włosku. Wszystko jest w rękach Bliss. Czy uda jej się dotrzeć wraz z wilkami na czas, by wesprzeć Błękitnokrwistych w ostatecznej bitwie?

Gdy dochodzi do decydującego starcia, Schulyer staje przed dramatycznych wyborem. Wszystkie jej dotychczasowe decyzje i działania nabierają nagle głębszego sensu i Sky pojmuje, że wszystko zmierzało do tej właśnie chwili. "Czasem miłość polega na tym, by pozwolić komuś odejść." Jaką decyzję podejmie córka Gabrieli, która miała przynieść ocalenie Upadłym? 

Ostatni tom serii nie zawiódł moich oczekiwań. Akcja płynie wartko, a liczne wątki konsekwentnie się ze sobą splatają. W bohaterach widać zmiany, jakie zaszły w ciągu kilku lat. Są dojrzali, twardsi, ich działania są przemyślane, a jednocześnie można odczuć targające nimi uczucia. Postać Schulyer, jej emocje i rozterki, są bardzo dobrze ukazane, jej dramatyczne wybory sprawiają, że podczas czytania ma się ciarki. Również Mimi jest świetnie wykreowana, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jaką osobą była na początku. Lubię, gdy bohaterowie się zmieniają, gdy nabierają głębi. Wtedy wiem, że kilka tomów serii nie poszło na marne.

Zakończenie, cóż, rzeczywiście jest epickie. Zaskakuje, wzrusza. Jest pięknym dopełnieniem całej historii. "Nie ma triumfu bez poświęcenia, nie ma wygranej bez ofiary." Te słowa z tylnej okładki bardzo dobrze oddają ducha wydarzeń rozgrywających się pod koniec książki. 

Opowieść o drodze do odkupienia upadłych aniołów, zwanych Błekitnokrwistymi, to nietuzinkowa historia. Niestety ciężko jest przebrnąć przez jej pierwszy tom, gdzie pełno jest różnorodnych marek, a ciuchy i nowojorskie miejsca wysuwają się na pierwszy plan. Wiem, że wiele osób zniechęciło się do tej serii na samym początku właśnie z tego powodu. Szkoda, bo naprawdę warto poznać ciąg dalszy. Myślę, że coraz lepszy styl pisania Melissy de la Cruz może wynikać z faktu, że cykl powstawał przez osiem lat. Nic więc  dziwnego, że w zestawieniu z dalszymi tomami, pierwszy wypada blado. Mimo wszystko zachęcam Was do zapoznania się z Błękitnokrwistymi, bo upadłe anioły, które stały się wampirami, są warte poznania.

Na koniec dodam, że "Wilczy pakt" jako oddzielna książka nie przekonała mnie do siebie, jednak dobrze sprawdziła się jako wstęp do "Bram Raju". 

Komentarze

  1. Czytałam chyba 3 pierwsze tomy i niestety na tym poprzestałam, nie dlatego, że mi się nie podobało, ale dlatego, że nie miałam jak zdobyć kolejnych książek. Muszę wrócić do tej serii :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Czytalam juz wiele negatywnych recenzji ksiazki pt/ 'Blekitnokrwisci' dlatego tez nie za bardzo chce przeczytac ta pozycje

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety, to jest właśnie to, o czym napisałam. Pierwszy tom nie zachwyca i wiele osób się zniechęca, a naprawdę warto przeczytać dalsze części.

      Usuń
    2. Wlaśnie ją skończyłam.. kocham tą ksiązke i jej po prostu nienawidzę.. No płacz... naprawde sie przywiązałam i rozwaliła mnie psychicznie, najlepsza książka jaką przeczytałam w swoim życiu. Koniec jest fenomenalny.. ale ja i tak chce ciąg dalszy. Chociaż wiem, że seria jest skończona ;<

      Usuń
  3. Pierwsza część stoi na mojej półce, ale jakoś mi się nie śpieszy aby ją przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  4. Aż tyle tomów! nie wiem czy bym dała radę

    OdpowiedzUsuń
  5. Jeszcze nie miałam okazji zapoznać się z tą serią i jakoś nie do końca jestem przekonana czy w ogóle to zrobię :)

    OdpowiedzUsuń
  6. przeczytalam wszystkie tomy i bylam zachwycona. polecam tez ja diablica,ja Anielica i ja potepiona.

    OdpowiedzUsuń
  7. Ta książka była świetna przeczytałem całą serie i
    ,, Wilczy Pakt" oraz,, Klucze do Repozytorium" nie wiem czy się pozbierać po ostatniej części :((( koniec

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

W 1999 roku UNESCO ustanowiło Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, przypadający na 21 lutego. Miało to na celu upamiętnienie wydarzeń, które rozegrały się w 1952 roku w Bangladeszu. Wtedy właśnie zginęło pięciu studentów, biorących udział w demonstracji, w której domagano się uznania języka bengalskiego językiem urzędowym. W związku z dzisiejszym świętem ruszyła nowa kampania "Język polski jest Ą-Ę" , której celem jest podkreślenie konieczności stosowania polskich znaków. Na stronie kampanii widnieje wielki baner:   "67% Polaków nie używa znaków diakrytycznych przy pisaniu SMS-ów"  I tu muszę przyznać, że zaliczam się do tych 67%. A właściwie zaliczałam się do niedawna. Powód? Mój telefon nie posiadał polskich znaków. Od kiedy używam Galaxy Note II, piszę odręcznie rysikiem i problem zniknął. Ale jest jeszcze jeden argument, przemawiający za niestosowaniem znaków diakrytycznych w sms-ach: wiele telefonów wciąż z jednego smsa z polskimi znakami robi

"Księga Azraela" Amber V. Nicole

Wrzuciłam "Księgę Azraela" na półkę w Legimi i kilka razy ją omijałam, bo nie chciałam zaczynać roku od książki mającej niemal 750 stron. Ale gdy pewnego dnia zaczęłam jej słuchać, nie mogłam się oderwać. Przełączałam się z audiobooka na ebook, nie mogąc się doczekać CO BĘDZIE DALEJ? A działo się, oj działo... Tysiąc lat temu Dianna, tuląc w ramionach umierającą siostrę, błagała o jej ocalenie każdego, kto chciał wysłuchać. Nie spodziewała się jednak, że odda swoje życie prawdziwemu potworowi. Od wieków wykonuje rozkazy Kadena, by jej siostra mogła wieść w miarę spokojne i szczęśliwe życie. Aż pewnego dnia pojawia się on, król bogów, od wieków uważany jedynie za legendę. Samkiel, który obecnie przyjął imię Liam, nie spocznie, póki nie pokona swych wrogów. A tak się składa, że Dianna jest jednym z nich. Jednak niespodziewane wydarzenie sprawia, że ta dwójka musi zacząć razem pracować, aby ocalić świat i wszystkie wymiary. Najwięksi wrogowie, nienawidzący się z całego serca. Có

"Magia wody" Lilith Dorsey - recenzja

Woda. Życiodajny płyn, dzięki któremu istniejemy. Dziś chcę Wam przybliżyć ten fascynujący żywioł dzięki  "Magii wody" Lilith Dorsey, którą otrzymałam z księgarni internetowej TaniaKsiazka.pl . W pierwszej części książki poznajemy znaczenie wody w wymiarze religijnym, zarówno dla rdzennych mieszkańców Ameryk czy Afryki, jak i dla chrześcijan czy Żydów. Wierzenia dotyczące stworzenia świata nieodłącznie związane są z żywiołem wody. W dalszych rozdziałach prym wiedzie folklor, mityczne stwory i święte miejsca. Autorka przeprowadza nas przez ludowe wierzenia ze wszystkich części świata. Mówi Wam coś Nessie? Okazuje się, że takich stworzeń jest więcej. Dużo więcej. Poznajemy również wodnych bogów i boginie oraz miejsca uznawane za święte. Muszę przyznać, że ze względu na moje zainteresowania, właśnie ta część książki podobała mi się najbardziej. Druga część "Magii wody" skupia się na pracy z żywiołem wody. Lilith Dorsey przybliża rodzaje wody, rośliny, kamienie i zwier