Przejdź do głównej zawartości

Zwiastun Greya - teaser

Litery świecą na ekranie. Odbijają się w oczach kobiety. Źrenice rozszerzają się w podnieceniu. Głęboko między udami szaleje burza. To co było malowane słowami uwiedzie teraz obrazem. Mężczyzna w garniturze podnieca wyglądem, zapachem i smakiem, które kobieta czuje tak blisko jakby stał tuż obok niej. Rozchyla uda w krótkiej spódniczce. Palce suną w górę po gładkiej skórze. W ust wydobywa się jęk. Cholera. To atak astmy.


Kobiety czekają na ekranizację Greya. A producenci dawkują im emocje w przedziwny sposób. Domi pokazała mi ostatnio najnowszy teaser do tego wyczekiwanego filmu. Obejrzałem. I jestem w szoku. Zamiast jęku rozkoszy, który rozbudziłby wyobraźnie teaser zaserwował mi stękanie przypominające atak astmy.

Ale to nic. Większość kobiet i tak pieje z zachwytu. Ciekawy jestem czy jest to spowodowane zaślepieniem główną postacią powieści E L James czy też tym, że nigdy nie słyszały i/lub nie wydały prawdziwego jęku rozkoszy.

Prowokuję. Obejrzyjcie. Oceńcie. Napiszcie o swoich odczuciach.

Ps. Na upartego w tym ataku astmy można też doszukać się kawałka "Crazy in love" Beyonce. Może i tak. Dla mnie jednak to wciąż dziwna przypadłość górnych dróg oddechowych.

Komentarze

  1. Tylko Beyonce ta "astma" wychodziła znacznie lepiej. A to... masakra.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: „Dywan z wkładką" Marta Kisiel - plasterek na zszargane nerwy

Poczucie humoru Marty Kisiel jest absolutnie kompatybilne z moim, zresztą tak jest niezmiennie od czasów Dożywocia . I już od pierwszych stron Dywanu z wkładką wiedziałam, że znów przepadnę na dobre. Marta Kisiel serwuje nam bowiem koktajl doskonały: z jednej strony pełnoprawny kryminał z denatem i śledztwem, a z drugiej – cudownie ciepłą i przezabawną opowieść o rodzinie, w której każdy ma swoje dziwactwa, wielkie serce i jeszcze większy talent do pakowania się w kłopoty. W centrum tego chaosu stoi Tereska Trawna – kobieta, której nie da się nie pokochać. To księgowa z duszą perfekcjonistki, zakochana w cyfrach, kawie i kasztankach. Jej uporządkowany świat zasad i tabelek w Excelu wywraca się do góry nogami, gdy spokojne życie zamienia się w scenariusz rodem z Ojca Mateusza skrzyżowanego z Rodzinką.pl . U jej boku stoi mąż Andrzej – istny labrador w ludzkim ciele, wcielenie dobroci i anielskiej cierpliwości. Jest też córka Zoja o błyskotliwym umyśle, pijąca herbatę hektolitrami. C...

Ile się zarabia na recenzjach książek?

Zastanawiałeś się kiedyś ile zarabiasz recenzując książki na swoim blogu? Czy wiesz ile warty jest Twój czas? Nie?  To sprawdźmy.

Recenzja: „Światła nad moczarami” Lucie Ortega - opowieść, która szepcze

Nie każda historia musi krzyczeć, by zostać usłyszaną. Niektóre szepczą – jak wiatr nad bagnami, jak echo dawno zapomnianych legend. Światła nad moczarami to właśnie taka opowieść. Subtelna, tajemnicza i przesiąknięta melancholią, która wciąga powoli, ale bez reszty. Lucie Ortega zabiera nas na Pogranicze – do świata zawieszonego między życiem a śmiercią, utkanego ze słowiańskiego folkloru. Tu trafia Lena, która po tragicznym końcu staje się nawką: duchem szukającym odkupienia we mgle. Jej los jest okrutną pułapką: w ciągu siedmiu lat musi zwabić kogoś w bagna i odebrać mu życie, inaczej sama rozwieje się w nicość. Ale jak zabić, gdy wciąż pamięta się, co to znaczy być człowiekiem? Fabuła snuje się jak mgła nad tytułowymi moczarami – jest gęsta, hipnotyzująca i nieprzewidywalna. Ortega nie prowadzi czytelnika za rękę. Zamiast tego, zaprasza go, by zabłądził w świecie, w którym każde światło może być iluzją, a każdy szept – głosem zza grobu. To głęboko poruszająca opowieść o samotności...