Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "S.E.K.R.E.T." L. Marie Adeline



Autor: L. Marie Adeline
Tytuł: "S.E.K.R.E.T."
Tytuł oryginału: "S.E.C.R.E.T."
Cykl: S.E.K.R.E.T.
Tom: 1
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: lipiec 2013
Liczba stron: 320

Po oszałamiającym sukcesie trylogii Pięćdziesiąt Odcieni E L James, rynek zalały erotyki. Wiele z nich to po prostu dobre odskocznie od rzeczywistości, w sam raz na samotny wieczór. Takie, które miło jest przeczytać, a potem odstawić na półkę. Ale zdarzają się też perełki, które oprócz seksu zawierają w sobie głębszą historię. I taki właśnie jest "S.E.K.R.E.T.". 

Cassie ma 35 lat, jest wdową i pracuje jako kelnerka w niewielkiej restauracji Cafe Rose w Nowym Orleanie. Jej życie kręci się wokół pracy, a każdy dzień ma swój wyznaczony rytm: praca, dom, czytanie, spanie. Nie zwraca uwagi na swój wygląd, jest nieszczęśliwa i niespełniona. Nawet mając męża, nigdy nie zaznała prawdziwej miłości i czułości, bo w ich małżeństwie było coś o wiele ważniejszego od niej - alkohol. Cassie zdaje sobie sprawę, że jej życie jest beznadziejne, jednak nie potrafi znaleźć w sobie siły, aby coś zmienić. Aż do dnia, w którym jedna z klientek zostawia w restauracji swój pamiętnik. Zaciekawiona Cassie zagląda do środka i nagle zdaje sobie sprawę, że wciąż tkwią w niej głęboko ukryte tęsknoty. Jej uwagę przyciąga też niezwykła bransoletka, którą nosi właścicielka pamiętnika - prosty łańcuszek ozdobiony wisiorkami z rzymskimi cyframi i słowami, których nie sposób dostrzec na pierwszy rzut oka.

Zagubiony pamiętnik staje się okazją do poznania przez Cassie tajemniczego stowarzyszenia, zwanego S.E.K.R.E.T. Gdy jedna z jego przywódczyń, Matilda, proponuje jej wstąpienie w ich szeregi, kobieta nie zastanawia się zbyt długo. Mając szansę na spełnienie swych najskrytszych fantazji, decyduje się znów zacząć żyć. Jak seksualne doznania wpłyną na młodą wdowę? Czy znajdzie swoje szczęście, czy S.E.K.R.E.T. okaże się tylko początkiem jej drogi do spełnienia marzeń? 

Pod pseudonimem L. Marie Adeline kryje się kanadyjska pisarka, dziennikarka i producentka telewizyjna. I doświadczenie autorki "S.E.K.R.E.T.-u" w pisaniu widać już od pierwszych stron książki. Gdy tylko zaczęłam czytać pomyślałam, że tak dobrze napisany erotyk to naprawdę rzadka sprawa. W dodatku pierwszoosobowa narracja sprawia, że z łatwością wchodzimy w historię Cassie, a jej emocje i reakcje są bardzo naturalne. Z okładki dowiedziałam się, że autorka częściowo inspirowała się "Pięćdziesięcioma twarzami Greya". Nie wiem w jakim zakresie, ale na szczęście żadnych związków z Greyem nie dostrzegłam. Kolejne fantazje Cassie są różnorodne i ciekawe, niestety same zbliżenia kobiety i jej tajemniczych partnerów bywają monotonne. Opisy jednak nie mają w sobie żadnej wulgarności i z pewnością jest to duża zaleta. Kolejnym i chyba największym plusem książki jest sama główna bohaterka, która z osoby biernie patrzącej na płynące obok niej życie przeistacza się w świadomą swej wartości kobietę. I choć wciąż ma chwile zwątpienia, nie waha się sięgać po to, czego pragnie, nie boi się swojej seksualności i ma odwagę pogrzebać swoją przeszłość raz na zawsze. 

Historia Cassie intryguje, jest tajemnicza i zmysłowa, a jednocześnie w jakiś szczególny sposób dotyka prawdziwego życia. Poprzez świat fantazji, gdzie wszystko jest idealne, a ludzie są bez skazy, Cassie dociera do świata znanego jej na co dzień. Tyle, że patrzy na niego już zupełnie inaczej. Dostrzega piękno prostych rzeczy, uczy się cieszyć i wierzyć w siebie. "S.E.K.R.E.T." to wspaniała historia kobiety, która przede wszystkim w swoich własnych oczach z brzydkiego kaczątka staje się łabędziem. Erotyk inny niż większość dostępnych na rynku, typowo kobiecy i pokrzepiający, a jednocześnie szalenie pociągający. Zakończenie zaskakuje, szokuje i sprawia, że apetyt na kolejną część sięga zenitu. Świetna lektura, polecam!


Komentarze

  1. Zachęcasz Domi, mimo że od literatury erotycznej mnie odrzuca:)
    Ale ta jest nietypowa więc może...
    Tajemne stowarzyszenia, wyuzdane seksualne fantazje - bohaterki takich książek są mocno oderwane od rzeczywistości :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak jak napisałam, to nie jest typowy erotyk, bo seks jest tylko środkiem, a nie celem samym w sobie. I nie wylewa się z każdej strony. A sama Cassie jest dość mocno zakorzeniona w rzeczywistości i pomijając momenty spełnienia fantazji, ma normalne życie :) Do tego dochodzi niesamowita sceneria Nowego Orleanu, dzięki czemu książka ma klimat. Także zachęcam jak najbardziej :)

      Usuń
  2. Ja się zraziłam do literatury erotycznej po próbie przeczytania Osiemdziesięciu dni żółtych i Fantazji w trójkącie. Greya uważam, zwłaszcza na tle tych dwóch za dobrego. Tu zachęcasz więc może spróbuję, zaufam Ci w tej kwestii, bo wiem, że byle czego byś nie chwaliła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Osiemdziesięciu dni..." nie znam, ale "Fantazje..." to totalna porażka. Do Greya mam jakiś sentyment, bo pomijając sam sposób napisania, coś w tej trylogii mnie urzekło. Natomiast nie lubię porównywania do niego wszystkich erotyków, a taka nastała moda. "S.E.K.R.E.T." okazał się zupełnie inny i myślę, że śmiało możesz po niego sięgnąć :)

      Usuń
  3. Choć z zasady nie czytam erotyków to tym razem cuzję, że musze to zrobić. Być moze jestem troche zbyt młodziutka na takie lektury, ale pal licho! Przeczytam i już :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Widziałam ją w księgarni, ale przeszłam obojętnie :) Teraz troszkę żałuję, bo jak dla mnie zapowiada się ciekawie :)
    Pozdrawiam i zapraszam do mnie - blog ubogacam o krótkie vlogi :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Bardzo ciekawa książka,moim zdaniem lepsza od Greya :) Polecam

    OdpowiedzUsuń
  6. hej a wiadomo może kiedy ukażą się pozostałe tomy?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Premiera drugiego tomu zapowiadana jest na 15 października 2013. O polskim wydaniu na razie nic nie wiadomo.

      Usuń
  7. Czekam z niecierpliwością na wydanie drugiego tomu!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: „Światła nad moczarami” Lucie Ortega - opowieść, która szepcze

Nie każda historia musi krzyczeć, by zostać usłyszaną. Niektóre szepczą – jak wiatr nad bagnami, jak echo dawno zapomnianych legend. Światła nad moczarami to właśnie taka opowieść. Subtelna, tajemnicza i przesiąknięta melancholią, która wciąga powoli, ale bez reszty. Lucie Ortega zabiera nas na Pogranicze – do świata zawieszonego między życiem a śmiercią, utkanego ze słowiańskiego folkloru. Tu trafia Lena, która po tragicznym końcu staje się nawką: duchem szukającym odkupienia we mgle. Jej los jest okrutną pułapką: w ciągu siedmiu lat musi zwabić kogoś w bagna i odebrać mu życie, inaczej sama rozwieje się w nicość. Ale jak zabić, gdy wciąż pamięta się, co to znaczy być człowiekiem? Fabuła snuje się jak mgła nad tytułowymi moczarami – jest gęsta, hipnotyzująca i nieprzewidywalna. Ortega nie prowadzi czytelnika za rękę. Zamiast tego, zaprasza go, by zabłądził w świecie, w którym każde światło może być iluzją, a każdy szept – głosem zza grobu. To głęboko poruszająca opowieść o samotności...

Recenzja: „Dywan z wkładką" Marta Kisiel - plasterek na zszargane nerwy

Poczucie humoru Marty Kisiel jest absolutnie kompatybilne z moim, zresztą tak jest niezmiennie od czasów Dożywocia . I już od pierwszych stron Dywanu z wkładką wiedziałam, że znów przepadnę na dobre. Marta Kisiel serwuje nam bowiem koktajl doskonały: z jednej strony pełnoprawny kryminał z denatem i śledztwem, a z drugiej – cudownie ciepłą i przezabawną opowieść o rodzinie, w której każdy ma swoje dziwactwa, wielkie serce i jeszcze większy talent do pakowania się w kłopoty. W centrum tego chaosu stoi Tereska Trawna – kobieta, której nie da się nie pokochać. To księgowa z duszą perfekcjonistki, zakochana w cyfrach, kawie i kasztankach. Jej uporządkowany świat zasad i tabelek w Excelu wywraca się do góry nogami, gdy spokojne życie zamienia się w scenariusz rodem z Ojca Mateusza skrzyżowanego z Rodzinką.pl . U jej boku stoi mąż Andrzej – istny labrador w ludzkim ciele, wcielenie dobroci i anielskiej cierpliwości. Jest też córka Zoja o błyskotliwym umyśle, pijąca herbatę hektolitrami. C...

Szum husarskich skrzydeł

"Historia Polski obejmuje szczegół, że gdy pewien król pragnął się cofnąć przed nieprzyjacielem następującym nań z przemagającą siłą, husarze przeszkodzili temu, oświadczywszy wyniośle, że nie ma powodu obawiać się, kiedy jest pod ich osłoną, gdyż jeżeliby niebiosa zapaść się miały, toby je podtrzymano na ostrzach kopii." Francoise Paulin Dalerac Husaria - legendarna polska jazda. Rozbijała nawet kilkunastokrotnie liczniejsze oddziały wroga. Wzbudzała podziw i postrach. Dziś myśląc o husarzach, od razu przychodzą na myśl skrzydła. Jednak nie wszyscy husarze nosili ten charakterystyczny element, robili to głównie pocztowi (szeregowi husarscy). W jakim celu? Otóż szum skrzydeł podczas szarży płoszył konie nieprzyjaciela i wprowadzał zamęt w szeregi wroga. Podobny cel miało mocowanie do kopii długich, kolorowych proporców. Warto wspomnieć jeszcze o samych kopiach. Były one wydrążone wewnątrz, dzięki czemu były lżejsze i tak bardzo nie obciążały ramienia husarza. ...