Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "Wielki skarbiec bajek" Wiesław Drabik

Obraz
Autor:


Autor: Wiesław Drabik
Tytuł: "Wielki skarbiec bajek"
Wydawnictwo: Siedmioróg
Data wydania: wrzesień 2010
Liczba stron: 320

Gdy wczoraj wieczorem czytałam swoim córeczkom bajki na dobranoc pomyślałam, że koniecznie muszę napisać o tej książce. Uważam, że to naprawdę bardzo ciekawa i wartościowa pozycja. 

Książek z bajkami jest na rynku mnóstwo, ale "Wielki skarbiec bajek" wyróżnia się przede wszystkim sposobem, w jaki został napisany. Wiesław Drabik każdą bajkę napisał bowiem wierszem! Jest to świetny zabieg, gdyż dzięki rymom czytanie jest prawdziwą przyjemnością, a dzieci mają frajdę ze słuchania. Dodatkowo znacznie zmniejszona objętość tekstu sprawia, że maluchy są w stanie skupić się na wydarzeniach i nie nudzą się już po kilku minutach. Bajki są pełne humoru, ale jednocześnie pełne prawdy. Jak ktoś ma zginąć, to ginie i już. A na końcu każdej z nich znajduje się krótki morał.

W książce znajdziemy najpopularniejsze baśnie takich pisarzy jak Andersen, bracia Grimm, Perrault i kilka bajek ludowych. Dzieci mogą więc posłuchać o Calineczce, Królewnie Śnieżce, Jasiu i Małgosi, Kocie w butach czy Trzech świnkach. W sumie "Wielki skarbiec bajek" zawiera 26 pięknych, wierszowanych opowieści. 

Książka ma twardą oprawę i piękne ilustracje, idealne dla dzieci. Pełne kolorów, radosne i promieniujące ciepłem, urozmaicone dodatkowo bocznymi ozdobnikami.

Polecam "Wielki skarbiec bajek" zarówno tym, którzy czytają swoim maluchom, jak i dzieciom, które potrafią już czytać samodzielnie. To prawdziwy skarbiec i warto go mieć w swojej kolekcji.


Możecie zajrzeć do środka książeczki - tutaj. Pod zdjęciem okładki jest odnośnik "Zajrzyj do środka".



Labels:

Komentarze

  1. MDR17 stycznia 2013 13:27

    Muszę ja kupić dla mojego szkraba. Dziekuje za podpowiedź. Uwielbiam bajki pisane wierszem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dominika Strzelecka18 stycznia 2013 09:08

      Cieszę się, że recenzja się przydała :) Pozdrawiam.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Miłość w Wiedźminie

Autor:
„Pochyliła się nad nim, dotknęła go, poczuł na twarzy muśnięcie jej włosów pachnących bzem i agrestem i wiedział nagle, że nigdy nie zapomni tego zapachu, tego miękkiego dotyku, wiedział, że nigdy już nie będzie mógł ich porównać z innym zapachem i innym dotykiem.
2 komentarze
Czytaj dalej»

"Quicksilver" Callie Hart - Recenzja: Gdy pustynia spotyka lód, a tajemnice rozgrzewają serca!

Autor:
Każdy z nas nosi w sobie tajemnice. Czasem są jak delikatny szept, który można zagłuszyć. Innym razem to głośny krzyk, którego nie da się stłumić.  Historia Saeris Fane, 24-letniej kobiety obdarzonej tajemniczymi mocami, rozpoczyna się w surowym, pustynnym królestwie, gdzie woda jest cenniejsza niż złoto. Aby przetrwać, Saeris kradnie wodę z rezerw królowej, ukrywając jednocześnie swoje niezwykłe zdolności.​ Saeris nie miała łatwego życia. Od dziecka wiedziała, że jej moce stanowią zagrożenie – zarówno dla niej, jak i dla wszystkich wokół. Dlatego w pustynnym królestwie nauczyła się być niewidoczna, przemykać cicho niczym cień. Hart świetnie oddaje ten paradoks – Saeris jednocześnie pragnie wolności i obawia się jej, bo wolność oznacza też odkrycie jej sekretu. Jej życie ulega dramatycznej zmianie, gdy przypadkowo otwiera portal do innego wymiaru, trafiając do lodowej krainy Yvelia, zamieszkanej przez Fae – istoty dotąd uważane za legendę. Tam spotyka Kingfishera, tajemniczego wojo...
2 komentarze
Czytaj dalej»

Recenzja: „Trzy dzikie psy i prawda" Markus Zusak - książka, która pachnie mokrym futrem

Autor:
Spodziewałam się, że to będzie wzruszająca książka. Ale nie sądziłam, że trafi mnie prosto w serce. Nie pamiętam, kiedy ostatnio płakałam przy czytaniu – a przy tej opowieści zdarzyło mi się to dwa razy. To książka, która pachnie błotem po deszczu, mokrym futrem i tą poranną ciszą, gdy w domu słychać tylko oddech śpiącego psa. To list miłosny do zwierząt, które zmieniają człowieka od środka, nawet jeśli robią to w sposób nieporadny i nieprzewidywalny. Zusak nie pisze o idealnych psach – pisze o tych prawdziwych: zbyt dzikich, zbyt głośnych, zbyt nieokrzesanych. O Reubenie, Archerze i Frostym – trzech adopciakach, które weszły do jego życia z bagażem lęku, trudnej przeszłości i nieufności. To opowieść pełna śmiechu, złości i bezradności, ale też chwil, które wyciskają łzy wzruszenia. Bo między zniszczonymi meblami, pogryzionymi butami i codziennym „nie daję już rady" pojawiają się momenty, w których wiesz, że właśnie tak wygląda miłość. Nie ta wygładzona z filmów, ale prawdziwa – n...
Prześlij komentarz
Czytaj dalej»