Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "Wilkozacy. Krew z krwi" Rafał Dębski



Autor: Rafał Dębski
Tytuł: "Wilkozacy. Krew z krwi"
Tom: 2
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: październik 2012
Liczba stron: 328

"Błękit nadchodzącej jesieni, wypłukany tym upartym deszczykiem, rozpościerał się nad stepem, wdzierającym się między lasy, zagarniającym coraz większe połacie. Zimne późnojesienne i zimowe wiatry, suche i okrutne, nadciągające ze wschodu i północy pomagały trawom i niskim krzewom w walce z mocnymi drzewami. Na skraju lasu, a raczej tego, co zostało z niego w tym miejscu, liczne wiatrołomy wyciągały ku górze uschnięte konary, jakby chciały zawrócić na siebie uwagę Boga, prosić o zmiłowanie. Na próżno..."

Drugi tom "Wilkozaków" to bezpośrednia kontynuacja wydarzeń znanych z pierwszego tomu. Ilja, Liwka i Semen ruszają do Białocerkwi, aby znów wkupić się w łaski Chmielnickiego i tym samym uratować swojego chorążego przed gniewem hetmana. A że Chmielnicki jest pamiętliwy i mściwy, niełatwo go przekonać, aby znów zaufał Kozakom. Wojownicy będą musieli wykazać się sporym sprytem i doświadczeniem na polu bitwy i nie raz zadziałać wbrew samym sobie. Marika i Serhij wciąż mieszkają u znachorki, lecz śmierć depcze chorążemu po piętach. Rany nie leczą się, ciało odmawia posłuszeństwa. Będący na skraju wytrzymałości Serhij wyrusza na poszukiwanie ratunku. Jest tylko jedna osoba zdolna mu pomóc - stary pustelnik, który przed laty uciekł z monastyru. Czy tajemniczy starzec faktycznie zna tajemnice Wilków i odkryje przed Kozakiem powód jego dziwnej słabości?

Hrehory z trudem buduje nową sicz, walcząc nie tylko z nieprzychylnymi mu Wilkami, ale również ze sobą samym. Stary Wilk z utęsknieniem wypatruje chwili, w której będzie mógł oddać władzę. Jednak na horyzoncie nie widać właściwego kandydata, a wielu pobratymców jest gotowych pozbyć się Hrehorego w iście ludzki, podstępny sposób. Skazani na banicję Michej i Kirył uparcie szukają śladów Kostenki. Tylko zabicie chorążego i pomszczenie krzywd, jakich z jego rąk zaznali Wilkozacy, umożliwi im powrót do siczy. Jednak splot wydarzeń sprawia, że trafiają w sam środek zbrojnego konfliktu i będą musieli zdecydować, czy warto sprzymierzyć się z wrogami. 

Ukochany syn Chmielnickiego, Timofiej, osadzony na mołdawskim tronie, zatraca się w swym okrucieństwie. Nienawiść, jaka wokół niego kiełkuje może zagrozić nie tylko jemu samemu, ale również planom jego ojca. Czy w młodym Chmielnickim obudzi się wreszcie rozsądek czy pycha zaprowadzi go przed ponure oblicze Kostuchy?

W rzeczywistości, w której nikt nie ma pewności czy osoba siedząca obok jest przyjacielem czy wrogiem, dawne krzywdy wypływają na wierzch, a wojenna zawierucha doprowadza do nieoczekiwanych przymierz. Kto przetrwa, a kto popełni błąd? Czy tylko ci najsilniejsi? Odpowiedź wcale nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać.

Kontynuacja "Wilkozaków" jest równie udana jak pierwszy tom. Płynne, harmonijne zdania po raz kolejny świetnie się sprawdziły. Rafał Dębski pisze w sposób znakomity - prosty, a jednocześnie bardzo przekonujący i obrazowy. Czyta się bez tchu, chłonąc losy umiejętnie wykreowanych bohaterów.  Co ciekawe żadnego z nich nie da się postawić w rządku "dobry" czy "zły", każdą z tych osób można polubić lub znienawidzić. Dodatkowym plusem jest wprowadzenie całkowicie nowych postaci, owianych nutką tajemnicy. I o ile w przypadku pustelnika wiele można się domyślić, to postać mistrza małodobrego Jakuba do samego końca fascynuje, przerażając i przyciągając jednocześnie.

W pierwszym tomie nie było prawie żadnych informacji o pochodzeniu Wilkozaków, ale teraz, dzięki opowieści starego pustelnika, poznajemy historię wilczego plemienia. Pozwala to na zrozumienie wielu aspektów życia i zasad postępowania tej dzikiej i niedostępnej społeczności.

Na uwagę zasługuje jeszcze relacja Mariki i Serhija. Z trudem odbudowywany związek drży jak trzcina na wietrze, ale nie daje się złamać. Oboje dojrzewają i chcą walczyć o swoje szczęście, ale wilcza krew wciąż wystawia ich na próbę. Jednak nawet druga natura Mariki nie jest w stanie oprzeć się sile miłości do męża i córeczki i w całej powieści, pełnej łez, kurzu i krwi jest to bardzo optymistyczny akcent.

Wydarzenia przeplatają się, śledzimy kilka wątków jednocześnie, ale wszystko zgrabnie łączy się w jedną całość. Akcja gna naprzód, serwując nam zaskakujące zwroty, a jednocześnie zdarzają się chwile nostalgii i zadumy. I mimo takiej różnorodności, wszystko jest bardzo dobrze ze sobą zgrane. Zakończenie w pierwszej chwili jest całkowicie dezorientujące, ale po kilku stronach uśmiechnęłam się z zadowoleniem. 

Powstanie Chmielnickiego, wolni Kozacy i waleczne plemię Wilków, intrygi, podstępy i okrucieństwo, honor i dozgonna przyjaźń, miłość i poświęcenie - to wszystko odnajdziecie w tej książce. Serdecznie polecam.

Premiera 12 października.


Wilkozacy na Po prostu książki:
2. "Wilkozacy. Krew z krwi"

Komentarze

  1. Przymierzam się do kupna. Pierwszą część mam i nie powiem, bardzo mnie ona wciągnęła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie oba tomy urzekły, to zdecydowanie moje klimaty i w dodatku kawał świetnej, polskiej fantastyki :)

      Usuń
    2. Jestem fanką fantastyki i polską sobie bardzo cenie.

      Usuń
  2. Zainteresowałaś mnie i z chęcią zapoznam się z tą serią :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

W 1999 roku UNESCO ustanowiło Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, przypadający na 21 lutego. Miało to na celu upamiętnienie wydarzeń, które rozegrały się w 1952 roku w Bangladeszu. Wtedy właśnie zginęło pięciu studentów, biorących udział w demonstracji, w której domagano się uznania języka bengalskiego językiem urzędowym. W związku z dzisiejszym świętem ruszyła nowa kampania "Język polski jest Ą-Ę" , której celem jest podkreślenie konieczności stosowania polskich znaków. Na stronie kampanii widnieje wielki baner:   "67% Polaków nie używa znaków diakrytycznych przy pisaniu SMS-ów"  I tu muszę przyznać, że zaliczam się do tych 67%. A właściwie zaliczałam się do niedawna. Powód? Mój telefon nie posiadał polskich znaków. Od kiedy używam Galaxy Note II, piszę odręcznie rysikiem i problem zniknął. Ale jest jeszcze jeden argument, przemawiający za niestosowaniem znaków diakrytycznych w sms-ach: wiele telefonów wciąż z jednego smsa z polskimi znakami robi

"Księga Azraela" Amber V. Nicole

Wrzuciłam "Księgę Azraela" na półkę w Legimi i kilka razy ją omijałam, bo nie chciałam zaczynać roku od książki mającej niemal 750 stron. Ale gdy pewnego dnia zaczęłam jej słuchać, nie mogłam się oderwać. Przełączałam się z audiobooka na ebook, nie mogąc się doczekać CO BĘDZIE DALEJ? A działo się, oj działo... Tysiąc lat temu Dianna, tuląc w ramionach umierającą siostrę, błagała o jej ocalenie każdego, kto chciał wysłuchać. Nie spodziewała się jednak, że odda swoje życie prawdziwemu potworowi. Od wieków wykonuje rozkazy Kadena, by jej siostra mogła wieść w miarę spokojne i szczęśliwe życie. Aż pewnego dnia pojawia się on, król bogów, od wieków uważany jedynie za legendę. Samkiel, który obecnie przyjął imię Liam, nie spocznie, póki nie pokona swych wrogów. A tak się składa, że Dianna jest jednym z nich. Jednak niespodziewane wydarzenie sprawia, że ta dwójka musi zacząć razem pracować, aby ocalić świat i wszystkie wymiary. Najwięksi wrogowie, nienawidzący się z całego serca. Có

"Magia wody" Lilith Dorsey - recenzja

Woda. Życiodajny płyn, dzięki któremu istniejemy. Dziś chcę Wam przybliżyć ten fascynujący żywioł dzięki  "Magii wody" Lilith Dorsey, którą otrzymałam z księgarni internetowej TaniaKsiazka.pl . W pierwszej części książki poznajemy znaczenie wody w wymiarze religijnym, zarówno dla rdzennych mieszkańców Ameryk czy Afryki, jak i dla chrześcijan czy Żydów. Wierzenia dotyczące stworzenia świata nieodłącznie związane są z żywiołem wody. W dalszych rozdziałach prym wiedzie folklor, mityczne stwory i święte miejsca. Autorka przeprowadza nas przez ludowe wierzenia ze wszystkich części świata. Mówi Wam coś Nessie? Okazuje się, że takich stworzeń jest więcej. Dużo więcej. Poznajemy również wodnych bogów i boginie oraz miejsca uznawane za święte. Muszę przyznać, że ze względu na moje zainteresowania, właśnie ta część książki podobała mi się najbardziej. Druga część "Magii wody" skupia się na pracy z żywiołem wody. Lilith Dorsey przybliża rodzaje wody, rośliny, kamienie i zwier