Przejdź do głównej zawartości

"Hideout" Masasumi Kakizaki


Sielskie wakacje na rajskiej wyspie. Para, która straciła dziecko i która chce zacząć życie od nowa. Mrożąca krew w żyłach manga na jeden wieczór. Tym właśnie jest "Hideout".



Para na rajskiej wyspie

Manga opowiada historię pary, która wypoczywa na pełnej słońca tropikalnej wyspie. Para chce rozpocząć swoje życie i swój związek od nowa, gdyż jakiś czas wcześniej stracili syna i ten wypadek zniszczył ich relacje.

Kto jest katem w jaskini

W ramach terapii wybierają się obejrzeć wodospad, o którym miejscowi mówią, że przynosi szczęście zakochanym. Jednak w trakcie kłótni trafiają do mrocznej jaskini, w której coś jest. Coś strasznego. Coś żądnego krwi. Kto okaże się prawdziwą bestią? Kto okaże się katem? Będziecie zaskoczeni.

Zaskakujące zwroty akcji

Autor mangi bardzo ciekawie odkrywa przed czytelnikiem kolejne tajemnice. Wydarzenia na wyspie przeplatane są retrospekcją z czasu kiedy zginął synek pary bohaterów. I oba wątki zaskakują. I to mocno.

Nietypowa kreska w rysunkach

"Hideout" ma bardzo nietypową kreskę jak na mangę. Jest ona jednocześnie typowo japońska, a zarazem bardzo "zachodnia". Momentami czułem mrok rodem z "Batmana".

Do przeczytania od razu

Dużą zaletą "Hideout", ale też pewnie wadą jest to, że cała historia zamyka się w jednym tomie. Fajnie, że nie trzeba czekać długich miesięcy na kolejne części, ale słabo, że to "tylko tyle", że to już koniec.

Miły straszny wieczór

Dla mnie czas spędzony z "Hideout" był bardzo przyjemny. Było strasznie, ale zarazem ciekawie. Z natury lubie pozytywne historie, ale fajnie czasem jest poczytać coś strasznego jak za oknem jest już ciemno.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: „Byliśmy łgarzami” E. Lockhart - dziwna, irytująca i... niezapomniana

Dziwna to była książka. Naprawdę dziwna. Od pierwszych stron czułam coś nieokreślonego, jakby słowa drażniły mnie pod skórą, a między akapitami pełzał niepokój. Jej styl – miejscami irytująco poetycki, fragmentaryczny, wręcz dziwaczny – sprawiał, że nie raz przewracałam oczami. A jednak… nie mogłam się oderwać. Coś mnie trzymało w potrzasku, nawet kiedy chciałam odłożyć ją „na chwilę”. Byliśmy łgarzami E. Lockhart to opowieść o rodzinie Sinclairów, bogatych, uprzywilejowanych i pozornie idealnych. Każde lato spędzają na prywatnej wyspie Beechwood, niedaleko Massachusetts, gdzie życie przypomina wyidealizowany obrazek: eleganckie posiadłości, kolacje na tarasach z widokiem na ocean i beztroskie dzieci na plaży. Ta perfekcja jest jednak tylko maską, za którą buzują napięcia, konflikty i niewypowiedziane sekrety. Główna bohaterka, Cadence Sinclair-Eastman, spadkobierczyni rodzinnej fortuny, wraca na wyspę po dwuletniej przerwie. Nie pamięta, co wydarzyło się pewnego lata, które zakończył...

Miłość w Wiedźminie

„Pochyliła się nad nim, dotknęła go, poczuł na twarzy muśnięcie jej włosów pachnących bzem i agrestem i wiedział nagle, że nigdy nie zapomni tego zapachu, tego miękkiego dotyku, wiedział, że nigdy już nie będzie mógł ich porównać z innym zapachem i innym dotykiem.

Recenzja: „Trzy dzikie psy i prawda" Markus Zusak - książka, która pachnie mokrym futrem

Spodziewałam się, że to będzie wzruszająca książka. Ale nie sądziłam, że trafi mnie prosto w serce. Nie pamiętam, kiedy ostatnio płakałam przy czytaniu – a przy tej opowieści zdarzyło mi się to dwa razy. To książka, która pachnie błotem po deszczu, mokrym futrem i tą poranną ciszą, gdy w domu słychać tylko oddech śpiącego psa. To list miłosny do zwierząt, które zmieniają człowieka od środka, nawet jeśli robią to w sposób nieporadny i nieprzewidywalny. Zusak nie pisze o idealnych psach – pisze o tych prawdziwych: zbyt dzikich, zbyt głośnych, zbyt nieokrzesanych. O Reubenie, Archerze i Frostym – trzech adopciakach, które weszły do jego życia z bagażem lęku, trudnej przeszłości i nieufności. To opowieść pełna śmiechu, złości i bezradności, ale też chwil, które wyciskają łzy wzruszenia. Bo między zniszczonymi meblami, pogryzionymi butami i codziennym „nie daję już rady" pojawiają się momenty, w których wiesz, że właśnie tak wygląda miłość. Nie ta wygładzona z filmów, ale prawdziwa – n...