Przejdź do głównej zawartości

Pielgrzymka do zabójcy - "Hyperion" Dan Simmons


Chyżwar. Nie są wyznawcami tej bestii. Nie chcą umierać. Lecz ruszają na pielgrzymkę by umrzeć. Lub spełnić swoje największe marzenie. Lecz przede wszystkim umrzeć. Na Hyperionie.

"Hyperion" to w rzeczywistości zbiór 6 opowiadań zespolonych ze sobą szkieletem pielgrzymki do tajemniczych grobowców czasu, pielgrzymki, która dla większości jej uczestników ma zakończyć się śmiercią. A mordercą ma być sam bóg. Chyżwar. Metalowa bestia najeżona kolcami i przemieszczająca się wśród czasu i przestrzeni.

Same opowiadania są bardzo różnorodne. Autor bawi się w nich różnymi gatunkami literackimi. Spotkamy tam opowiadanie detektywistyczne, opowieść wojenną, relację podróży misjonarza i wiele innych.

Najlepsze jest to, że przez wszystkie przeplata się Hyperion i postać Chyżwara i wraz z kolejnymi historiami czytelnik odkrywa coraz więcej tajemnic, ale też zadaje coraz więcej pytań. Nie mogłem się oderwać od tej książki co nie zdarzyło mi się już bardzo dawno.

Do cyklów Hyperiona i Endymiona przymierzałem się od dawna. Kusiły mnie opinie o arcydziele klasyki sci-fi porównywanym z Diuną (której z resztą też jeszcze nie czytałem).

I nazywanie tego klasyką chyba jest zasłużone, gdyż w opowiadaniu kapłana doszukałem się elementów późniejszej "Katedry" Jacka Dukaja.

Z drugiej strony Chyżwar bardzo kojarzył mi się z maszynami przedstawionymi w filmie "Terminator", który był wcześniejszy niż książka Simmonsa.

Podsumowując. Jestem oczarowany tą książką i mam nadzieję, że niedługo napiszę Wam coś o "Upadku Hyperiona" i cyklu Endymiona.


Informacje o książce:
Autor: Dan Simmons
Tytuł: "Hyperion"
Tytuł oryginału: "Hyperion"
Cykl: Hyperion Cantos
Tom: 1
Wydawnictwo: MAG
Data wydania: listopad 2007 (1989)
Liczba stron: 614


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: "BLOG. Pisz, kreuj, zarabiaj" Tomek Tomczyk - czyli jestem blogerem, jestem najlepszy i tworzę swoją legendę

Czy można dać czytelnikowi ciekawe i pożyteczne treści, a jednocześnie budować swoją własną markę i tworzyć własną legendę? Czy można bezczelnie się przechwalać i gloryfikować swoją zajebistość sprawiając jednocześnie, że w czytelniku rośnie sympatia do autora? Pewnemu polskiemu blogerowi to się udaje.

Gdy książka rozdziera ci serce...

W ciągu ostatnich dni sięgnęłam po książki, które rozdarły mi serce i po których ciężko mi wrócić do rzeczywistości. Każda z nich jest inna, ale jednocześnie są bardzo do siebie podobne. Poruszają najczulsze struny, o których istnienie nawet siebie nie podejrzewałam. Choć zawsze byłam wrażliwym człowiekiem. O każdej z tych książek wkrótce napiszę Wam więcej. Ale już dziś mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że o żadnej z nich przez długi czas nie zapomnę. "Morze spokoju" pokazało mi, jak powoli odradza się nadzieja, gdy marzenia legną w gruzach i zostaje z nich tylko popiół. "Gwiazd naszych wina" sponiewierało mnie, moje serce pękło nie wiem ile razy podczas czytania. Śmiałam się i płakałam, będąc jednocześnie pełna podziwu dla niezłomności bohaterów. "Hopeless" jeszcze nie skończyłam, ale już zdążyła mocno szarpnąć moim sercem.  W zalewie badziewia, zarówno dla młodzieży jak i dorosłych, te książki są jak diamenty. Lśnią najczystszym blaskiem...

"50 twarzy Greya" - pierwszy oficjalny zwiastun

Tylu kontrowersji nie wzbudził już dawno żaden film. Takich awantur wokół obsady też nie było od bardzo dawna (a może nigdy nie było?). Tyle narzekania, tyle czekania... Aż w końcu jest. Pierwszy oficjalny zwiastun "Pięćdziesięciu twarzy Greya". Czytając komentarze w internecie mam wrażenie, że powinnam wyposażyć się w wielki kubełek popcornu, bo zapowiada się kolejna awantura (i na pewno będę miała niezły ubaw). A o co? Oczywiście o "niespełnienie wyobrażeń" i kiepską zdaniem fanek obsadę. I jeszcze o to, że to straszny chłam, nudny i beznadziejny. Ogólnie mam wrażenie, że w przypadku Greya nie ma miejsca na neutralność i podejście do tematu na luzie. Trzeba albo piać z zachwytu albo ziać nienawiścią.