Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "Olśnienie" Aimee Agresti



Autor: Aimee Agresti
Tytuł: "Olśnienie"
Tytuł oryginału: "Illuminate"
Cykl: Gilded Wings
Tom: 1
Wydawnictwo: Remi
Data wydania: styczeń 2013
Liczba stron: 480

Czasami zdarza mi się, że wędrując wśród półek w księgarni, nagle mój wzrok pada na jakąś książkę. Tak właśnie było z "Olśnieniem". Nie słyszałam o niej wcześniej, nie miałam pojęcia o czym jest. A jednak po krótkiej chwili już wędrowałam z nią do domu. I muszę przyznać, że jak na taki zakup w ciemno, naprawdę udało mi się trafić.

Heaven Terra jest nastolatką, mieszkającą w niewielkim miasteczku pod Chicago. Wydawałoby się, że jest zwykłą dziewczyną, a jednak jej przeszłość kryje mroczny sekret. Dziewczyna marzy o studiach medycznych, dlatego w szkole jest prymuską. Pewnego dnia dostaje nieoczekiwaną propozycję stażu w luksusowym Hotelu Lexington w Chicago. Wraz z dwoma innymi uczniami: swoim najlepszym przyjacielem Dantem i cichym okularnikiem Lancem, Heaven wchodzi w zupełnie inny świat. Świat luksusu, przepychu i bogactwa. Właścicielka hotelu, Aurelia Brown, jest chodzącym ideałem, ucieleśnieniem piękna. Podobnie jak jej zastępca, Lucian. Jednak właśnie ta wszechobecna doskonałość budzi w Heaven podejrzenia. Jak się wkrótce okazuje, całkowicie zasadne.

Dziewczyna staje w obliczu niewyobrażalnego niebezpieczeństwa i zostaje wciągnięta w grę, w której stawką jest nie tylko życie, ale również dusza. Z pomocą przyjaciół musi stawić czoła własnym lękom i stoczyć walkę o wszystko. Czy uda jej się wyjść z tego starcia zwycięsko?

Podczas czytania nasuwało mi się na myśl jedno słowo, którym można określić całą książkę: niepokojąca. Z każdą kolejną stroną domyślałam się, dokąd zmierza cała akcja, ale autorka tak umiejętnie snuła swoją opowieść, że kolejne wydarzenia wcale nie były oczywiste. Nutka tajemnicy i niepewności towarzyszyła mi praktycznie przez całą lekturę. Na pewno spotęgował to fakt umieszczenia akcji w hotelu, który ma bardzo silne powiązania z legendarnym gangsterem Alem Capone. Język powieści jest niezwykle bogaty, a cała książka obfituje w plastyczne opisy. Najbardziej zapadł mi w pamięć kryształowy żyrandol wiszący w wielkim holu. Czytając, widziałam w wyobraźni wszystkie refleksy światła, jakie na nim tańczyły. Nie ulega wątpliwości, że Aimee Agresti potrafi świetnie wprowadzić czytelnika w stworzony przez siebie świat.

Bohaterowie zostali ciekawie skonstruowani. Jedni są płascy i przewidywalni, a inni intrygujący i trudni do przejrzenia. Haeven ma dylematy jak każda nastolatka i często robi maślane oczy do obiektu swych westchnień, ale potrafi też wziąć się w garść i być niezłomną w swoich postanowieniach. Dante jest bardzo barwną postacią, ze swoim zamiłowaniem do gotowania i stylizacji. Natomiast Lance jest najbardziej chłodny, zdystansowany i tajemniczy z całej trójki. 

"Olśnienie" pozytywnie mnie zaskoczyło i jestem bardzo ciekawa, jaki będzie dalszy ciąg tej historii. Pomysł na fabułę może nie jest jakiś bardzo oryginalny, ale kilka szczegółów zdecydowanie wyróżnia tę książkę na tle innych. Uwagę przyciąga także lśniąca okładka, dobrze pasująca do treści. Jeśli szukacie czegoś zaskakującego, uroczego i niezwykle wciągającego, polecam Wam "Olśnienie".  


Komentarze

  1. Mam wielką ochotę na tę książkę! Gdy tylko przeczytałam jej opis i zobaczyłam okładkę (choć sądzenie książek po okładce nie jest w moim stylu) od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać - prędzej czy później ;)
    Twoja recenzja na dodatek narobiła mi apetytu. Uwielbiam niepokojące książki ;)
    Pozdrawiam cieplutko!

    OdpowiedzUsuń
  2. Jestem jak najbardziej na TAK :) Chętnie przeczytałabym :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Oj tak! Książkę bardzo chciałabym przeczytać:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Przeczytajcie, jeśli będziecie miały okazję. Naprawdę przyjemna lektura :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Zaciekawiła mnie ta książka, z pewnością jej poszukam. (:
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. Jestem strasznie ciekawa tej powieści, więc tym bardziej się ciesze, że warta jest poświęconego czasu na czytanie :P

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: "Szczęśliwa siódemka" Janet Evanovich

Autor: Janet Evanovich Tytuł: "Szczęśliwa siódemka" Tytuł oryginału: "Seven Up" Cykl: Stephanie Plum Tom: 7 Wydawnictwo: Fabryka Słów Data wydania: czerwiec 2013 Liczba stron: 416

Gdy książka rozdziera ci serce...

W ciągu ostatnich dni sięgnęłam po książki, które rozdarły mi serce i po których ciężko mi wrócić do rzeczywistości. Każda z nich jest inna, ale jednocześnie są bardzo do siebie podobne. Poruszają najczulsze struny, o których istnienie nawet siebie nie podejrzewałam. Choć zawsze byłam wrażliwym człowiekiem. O każdej z tych książek wkrótce napiszę Wam więcej. Ale już dziś mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że o żadnej z nich przez długi czas nie zapomnę. "Morze spokoju" pokazało mi, jak powoli odradza się nadzieja, gdy marzenia legną w gruzach i zostaje z nich tylko popiół. "Gwiazd naszych wina" sponiewierało mnie, moje serce pękło nie wiem ile razy podczas czytania. Śmiałam się i płakałam, będąc jednocześnie pełna podziwu dla niezłomności bohaterów. "Hopeless" jeszcze nie skończyłam, ale już zdążyła mocno szarpnąć moim sercem.  W zalewie badziewia, zarówno dla młodzieży jak i dorosłych, te książki są jak diamenty. Lśnią najczystszym blaskiem...

Recenzja: „Trzy dzikie psy i prawda" Markus Zusak - książka, która pachnie mokrym futrem

Spodziewałam się, że to będzie wzruszająca książka. Ale nie sądziłam, że trafi mnie prosto w serce. Nie pamiętam, kiedy ostatnio płakałam przy czytaniu – a przy tej opowieści zdarzyło mi się to dwa razy. To książka, która pachnie błotem po deszczu, mokrym futrem i tą poranną ciszą, gdy w domu słychać tylko oddech śpiącego psa. To list miłosny do zwierząt, które zmieniają człowieka od środka, nawet jeśli robią to w sposób nieporadny i nieprzewidywalny. Zusak nie pisze o idealnych psach – pisze o tych prawdziwych: zbyt dzikich, zbyt głośnych, zbyt nieokrzesanych. O Reubenie, Archerze i Frostym – trzech adopciakach, które weszły do jego życia z bagażem lęku, trudnej przeszłości i nieufności. To opowieść pełna śmiechu, złości i bezradności, ale też chwil, które wyciskają łzy wzruszenia. Bo między zniszczonymi meblami, pogryzionymi butami i codziennym „nie daję już rady" pojawiają się momenty, w których wiesz, że właśnie tak wygląda miłość. Nie ta wygładzona z filmów, ale prawdziwa – n...