Przejdź do głównej zawartości

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego


W 1999 roku UNESCO ustanowiło Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, przypadający na 21 lutego. Miało to na celu upamiętnienie wydarzeń, które rozegrały się w 1952 roku w Bangladeszu. Wtedy właśnie zginęło pięciu studentów, biorących udział w demonstracji, w której domagano się uznania języka bengalskiego językiem urzędowym.

W związku z dzisiejszym świętem ruszyła nowa kampania "Język polski jest Ą-Ę", której celem jest podkreślenie konieczności stosowania polskich znaków. Na stronie kampanii widnieje wielki baner: 

"67% Polaków nie używa znaków diakrytycznych przy pisaniu SMS-ów" 

I tu muszę przyznać, że zaliczam się do tych 67%. A właściwie zaliczałam się do niedawna. Powód? Mój telefon nie posiadał polskich znaków. Od kiedy używam Galaxy Note II, piszę odręcznie rysikiem i problem zniknął. Ale jest jeszcze jeden argument, przemawiający za niestosowaniem znaków diakrytycznych w sms-ach: wiele telefonów wciąż z jednego smsa z polskimi znakami robi kilka, tym samym zwiększając opłaty.  


Według szacunków UNESCO w ciągu 60 lat wymarło 250 języków, około 3 tysięcy jest w tej chwili zagrożonych. Różnorodność językowa jest dziedzictwem kulturowym. Dlatego Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest też zwróceniem uwagi na konieczność jej ochrony.

A zatem - w miarę możliwości używajmy polskich znaków. To właśnie one w dużej mierze stanowią o unikalności naszego języka. 


Komentarze

  1. Ja także zaliczam się do tych 67%, ale tylko i wyłącznie dlatego, że kiedy używam znaków diakrytycznych w smsie, to po prostu mój telefon robi z jednego kilka. Na szczęście nie jestem jeszcze aż taka zła, bo na GG i w ogóle w internecie zawsze stosuję polskie znaki. (:
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. nie tylko Twój telefon tak robi, ale jednak większość! mój niestety też :(

      Usuń
    2. Właśnie, dużo telefonów w taki sposób "rozciąga" smsy, więc nic dziwnego, że wynik badań jest właśnie taki.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Miłość w Wiedźminie

„Pochyliła się nad nim, dotknęła go, poczuł na twarzy muśnięcie jej włosów pachnących bzem i agrestem i wiedział nagle, że nigdy nie zapomni tego zapachu, tego miękkiego dotyku, wiedział, że nigdy już nie będzie mógł ich porównać z innym zapachem i innym dotykiem.

Recenzja: "BLOG. Pisz, kreuj, zarabiaj" Tomek Tomczyk - czyli jestem blogerem, jestem najlepszy i tworzę swoją legendę

Czy można dać czytelnikowi ciekawe i pożyteczne treści, a jednocześnie budować swoją własną markę i tworzyć własną legendę? Czy można bezczelnie się przechwalać i gloryfikować swoją zajebistość sprawiając jednocześnie, że w czytelniku rośnie sympatia do autora? Pewnemu polskiemu blogerowi to się udaje.

Recenzja: „Trzy dzikie psy i prawda" Markus Zusak - książka, która pachnie mokrym futrem

Spodziewałam się, że to będzie wzruszająca książka. Ale nie sądziłam, że trafi mnie prosto w serce. Nie pamiętam, kiedy ostatnio płakałam przy czytaniu – a przy tej opowieści zdarzyło mi się to dwa razy. To książka, która pachnie błotem po deszczu, mokrym futrem i tą poranną ciszą, gdy w domu słychać tylko oddech śpiącego psa. To list miłosny do zwierząt, które zmieniają człowieka od środka, nawet jeśli robią to w sposób nieporadny i nieprzewidywalny. Zusak nie pisze o idealnych psach – pisze o tych prawdziwych: zbyt dzikich, zbyt głośnych, zbyt nieokrzesanych. O Reubenie, Archerze i Frostym – trzech adopciakach, które weszły do jego życia z bagażem lęku, trudnej przeszłości i nieufności. To opowieść pełna śmiechu, złości i bezradności, ale też chwil, które wyciskają łzy wzruszenia. Bo między zniszczonymi meblami, pogryzionymi butami i codziennym „nie daję już rady" pojawiają się momenty, w których wiesz, że właśnie tak wygląda miłość. Nie ta wygładzona z filmów, ale prawdziwa – n...