Przejdź do głównej zawartości

52. książki i Wyzwanie 2012, czyli podsumowanie czwartego kwartału 2012 roku

Obraz
Autor:

2012 rok przeszedł już do przeszłości, więc pora rozliczyć się z czytelniczymi wyzwaniami. Ostatni kwartał to 14 przeczytanych książek. 52. książki zakończyłam sukcesem na początku października :) Do utworzenia stosu z Wyzwania 2012 zabrakło mi kolejnych 14 lektur, ale zobaczymy jak będzie w tym roku :) Łącznie 66 przeczytanych książek i tak uważam za niezły wynik.

W tym kwartale w pamięć zapadły mi:


Koniec roku był dla mnie szalony, dni uciekały i ciężko było mi się zabrać zarówno do czytania, jak i do pisania. Teraz czas nadrobić zaległości. 2013 rok zaczynam lekturą trzeciej części przygód Stephanie Plum, autorstwa Janet Evanovich.


A Wam życzę:


Labels:

Komentarze

  1. Agnieszka Deja2 stycznia 2013 12:00

    Piękne życzenia, również wszystkiego dobrego w nowym roku!

    OdpowiedzUsuń
  2. Kasia2 stycznia 2013 12:43

    Cudownego Nowego Roku :)

    OdpowiedzUsuń
  3. hibou2 stycznia 2013 12:50

    Oby ten Nowy Rok był lepszy od poprzedniego :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown2 stycznia 2013 12:53

    Wszystkiego dobrego w Nowym Roku! Niech spełnią się Twoje plany i zamierzenia.
    Z Twojej listy nie znam niczego - do nadrobienia!

    OdpowiedzUsuń
  5. Dominika Strzelecka2 stycznia 2013 17:39

    Bardzo dziękuję za wszystkie życzenia :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Miłośniczka Książek2 stycznia 2013 22:01

    gratuluję podsumowania :)
    wielu sukcesów w 2013 roku życzę :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dlaczego nie musisz kończyć każdej książki? Odzyskaj swoją czytelniczą wolność!

Autor:
Są książki, które pochłaniamy z drżącymi rękami, jakby świat miał się skończyć, zanim przewrócimy ostatnią stronę. Ale są też takie, które czytamy z wysiłkiem – zdanie po zdaniu. Wmawiamy sobie, że "może się rozkręci", że "skoro już tyle przeczytałam, to szkoda przerywać", albo że "przecież ktoś to kiedyś uznał za arcydzieło". Ile razy tkwiliśmy w opowieściach, które nie dawały nam nic poza frustracją? Ile razy próbowaliśmy "wcisnąć się" w słowa jak w zbyt ciasny garnitur – niewygodny, nie nasz, ale przecież "elegancki", "polecany", "uznany"? Czas powiedzieć to głośno: nie musisz kończyć każdej książki . Nie jesteś zobowiązana wobec autora. Ani wobec recenzji, które miały pięć gwiazdek. Ani wobec siebie z przeszłości, która z entuzjazmem wyjęła tę książkę z półki i postanowiła dać jej szansę. Książki są jak rozmowy Wyobraź sobie. Nie z każdą osobą prowadzisz rozmowę do samego końca. Czasem już po kilku zdaniach czuje...
4 komentarze
Czytaj dalej»

Recenzja: „Phantasma” Kaylie Smith - gotycka uczta zmysłów, która uzależnia!

Autor:
To nie tylko jedna z najlepszych książek fantasy, jakie przeczytałam w tym roku. To gotycka uczta zmysłów i emocji – mroczna, gęsta od napięcia, brutalna, zmysłowa i absolutnie uzależniająca. Wchodząc do świata Phantasmy , czułam się, jakbym przekraczała próg nawiedzonego dworu – razem z Ophelią, która z pozoru wydaje się krucha, przytłoczona OCD i ciężarem przeszłości… a potem, z każdą kolejną próbą, staje się coraz bardziej nieugiętą, świadomą siebie kobietą. Nieidealną – i właśnie dlatego tak prawdziwą. Jej wewnętrzna walka, głos cienia, potrzeba kontroli – to wszystko nie znika, ale zmienia się razem z nią. Dojrzałość w wersji dark fantasy? W punkt! Siostrzane więzi i rodzinne cienie Na osobną uwagę zasługuje relacja z jej młodszą siostrą Genevieve – impulsywną, nieprzewidywalną, ale też poruszająco naiwną. To właśnie siostrzana więź, złożona z winy, strachu i głębokiej miłości, staje się dla Ophelii głównym motorem działania. A cień po zmarłej matce – nie tylko ten dosłowny...
2 komentarze
Czytaj dalej»

Czy Instagram nie zabił rzetelnych opinii? Moja perspektywa

Autor:
Zadaję sobie to pytanie coraz częściej. Odkąd z końcem marca wróciłam do pisania o książkach – tak naprawdę, spokojnie, z myślą, bez presji lajków – czuję coraz wyraźniej, że dla mnie wciąż najcenniejszym miejscem rozmowy o literaturze jest blog. Miejsce, gdzie słowo może wybrzmieć do końca. Gdzie można napisać więcej niż trzy zdania. Gdzie treść nie musi tańczyć przed okiem algorytmu, by zostać zauważona. Bo Instagram, choć pełen pięknych kadrów, zachwycających półek i okładek, które aż proszą się o zdjęcie, coraz częściej przypomina mi teatr iluzji. Świat, w którym książki muszą być "ładne", by zasłużyć na uwagę. Świat, w którym estetyka wygrywa z wartością. 📸 Gdzie kończy się pasja, a zaczyna strategia? Czasem zastanawiam się, czy niektóre książki zyskują popularność tylko dlatego, że dobrze prezentują się na zdjęciach. Bo mają złocenia, bo ich kolory są spójne z feedem, bo da się je ładnie sfotografować z kawą i świeczką. I czy w tym całym wizualnym hałasie nie giną cich...
2 komentarze
Czytaj dalej»