"Historia Polski obejmuje szczegół, że gdy pewien król pragnął się cofnąć przed nieprzyjacielem następującym nań z przemagającą siłą, husarze przeszkodzili temu, oświadczywszy wyniośle, że nie ma powodu obawiać się, kiedy jest pod ich osłoną, gdyż jeżeliby niebiosa zapaść się miały, toby je podtrzymano na ostrzach kopii."
Francoise Paulin Dalerac
Husaria - legendarna polska jazda. Rozbijała nawet kilkunastokrotnie liczniejsze oddziały wroga. Wzbudzała podziw i postrach. Dziś myśląc o husarzach, od razu przychodzą na myśl skrzydła. Jednak nie wszyscy husarze nosili ten charakterystyczny element, robili to głównie pocztowi (szeregowi husarscy). W jakim celu? Otóż szum skrzydeł podczas szarży płoszył konie nieprzyjaciela i wprowadzał zamęt w szeregi wroga. Podobny cel miało mocowanie do kopii długich, kolorowych proporców.
Warto wspomnieć jeszcze o samych kopiach. Były one wydrążone wewnątrz, dzięki czemu były lżejsze i tak bardzo nie obciążały ramienia husarza. Specjalna technika ataku pozwalała na używanie kopii mierzących nawet ponad 6 m! Była to najdłuższa broń w dziejach ludzkości i znane są przypadki, gdy przebijano nią nawet pięciu wrogów za jednym razem.
O wyczynach husarii można poczytać w wielu książkach, między innymi w trylogii Henryka Sienkiewicza. Można też o nich posłuchać :)
Czytając najnowszy National Geographic dokonałam fascynującego odkrycia. Dowiedziałam się bowiem, że mamy współczesną Chorągiew Husarską, mającą swoją siedzibę w Gniewie nad Wisłą. Współcześni husarze to ludzie pełni pasji, dla których historia i potęga tej legendarnej jazdy jest powodem do dumy. Informacje o nich można znaleźć na stronie Zamku Gniew - Chorągiew Husarska.
Warto zajrzeć do wrześniowego numeru National Geographic. Zdjęcia Chorągwi Husarskiej robią ogromne wrażenie.
Komentarze
Publikowanie komentarza