Przejdź do głównej zawartości

Recenzja: "Przywództwo. Złote zasady" John C. Maxwell - audiobook




Autor: John C. Maxwell
Tytuł: "Przywództwo. Złote zasady"
Tytuł oryginału: "Leadership Gold: Lessons I've learned from a lifetime of leading"
Wydawnictwo: MT Biznes
Data wydania: październik 2011
Czas nagrania: 8 godzin 44 minuty
Czyta: Tomasz Kućma

Książka, a właściwie audiobook Johna C. Maxwella "Przywództwo. Złote zasady." należy do grona literatury o tematyce biznesowej, motywacyjnej. Tytuł sugeruje, iż będzie w niej mowa o zarządzaniu, przywództwie. Nie jest to jednak do końca prawda. Książka jest bowiem przeznaczona zarówno dla menadżerów jak i innych osób. Tematy w niej poruszane są na tyle uniwersalne, że praktycznie każdy może z niej wyciągnąć korzyści.

Audiobook jest podzielony na 26 rozdziałów, a czas słuchania każdego z nich oscyluje wokół 20 minut. Jest to więc odpowiednia długość, żeby zgłębić dane zagadnienie bez przerywania i konieczności przypominania sobie "co było wcześniej". Rozdziały stanowią zamknięte logicznie części i można je traktować jak mini opowiadania. Nie posiadają prawie odniesień względem siebie. Jest to według mnie ogromna zaleta, bo można odsłuchiwać poszczególne części według własnego uznania, bez obawy, że czegoś nie zrozumiemy.

Inną ciekawostką w obszarze podziału książki są same tytułu rozdziałów. Są one bowiem zbiorem złotych myśli podsumowujących treść danej części i stanowią doskonały drogowskaz do wdrażania rad Maxwella w życie.

Treści są bardzo ciekawe, choć zdarzają się momenty nieco frustrujące. Mnie osobiście denerwowały długie listy z wyliczeniami co trzeba robić, żeby postępować dobrze. W przypadku audiobooka było to bardzo irytujące, gdyż ta forma książki nie pozwala na dłuższe zatrzymanie się nad danym fragmentem. Choć dla mnie wszystkie listy powyżej 3 punktów są irytujące :) Kolejna sprawa to wstawki na temat wiary. Autor jest pastorem i w niektórych fragmentach widać tego wpływ.

Lektorem tej książki, tak jak w kilku innych audiobookach wydawnictwa MT Biznes, jest Tomasz Kućma. W tym zakresie byłem pozytywnie zaskoczony. W innych pozycjach czytanych przez tego lektora zdarzały się "wpadki" wychodzące poza treść książek. W przypadku "Przywództwa..." nie było żadnych błędów.

Boleję, że okładka książki i audiobooka nie jest bardziej atrakcyjna bo mogłaby zachęcić do zapoznania się z tą pozycją większą ilość ludzi. Ja sam po odsłuchaniu audiobooka zakupiłem drukowaną wersję tej książki i zamierzam do niej wrócić, by spokojnie zatrzymać się i przemyśleć najciekawsze fragmenty.

I pamiętajcie:

"Gdy trafi cię kopniak w tyłek, wiesz, że jesteś na przedzie."

Polecam.

Komentarze

  1. Oj okładka skutecznie odstrasza... Musiałabym najpierw owinąć książkę w gazetę, a dopiero później zacząć czytać :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dlaczego nie musisz kończyć każdej książki? Odzyskaj swoją czytelniczą wolność!

Są książki, które pochłaniamy z drżącymi rękami, jakby świat miał się skończyć, zanim przewrócimy ostatnią stronę. Ale są też takie, które czytamy z wysiłkiem – zdanie po zdaniu. Wmawiamy sobie, że "może się rozkręci", że "skoro już tyle przeczytałam, to szkoda przerywać", albo że "przecież ktoś to kiedyś uznał za arcydzieło". Ile razy tkwiliśmy w opowieściach, które nie dawały nam nic poza frustracją? Ile razy próbowaliśmy "wcisnąć się" w słowa jak w zbyt ciasny garnitur – niewygodny, nie nasz, ale przecież "elegancki", "polecany", "uznany"? Czas powiedzieć to głośno: nie musisz kończyć każdej książki . Nie jesteś zobowiązana wobec autora. Ani wobec recenzji, które miały pięć gwiazdek. Ani wobec siebie z przeszłości, która z entuzjazmem wyjęła tę książkę z półki i postanowiła dać jej szansę. Książki są jak rozmowy Wyobraź sobie. Nie z każdą osobą prowadzisz rozmowę do samego końca. Czasem już po kilku zdaniach czuje...

Recenzja: „Phantasma” Kaylie Smith - gotycka uczta zmysłów, która uzależnia!

To nie tylko jedna z najlepszych książek fantasy, jakie przeczytałam w tym roku. To gotycka uczta zmysłów i emocji – mroczna, gęsta od napięcia, brutalna, zmysłowa i absolutnie uzależniająca. Wchodząc do świata Phantasmy , czułam się, jakbym przekraczała próg nawiedzonego dworu – razem z Ophelią, która z pozoru wydaje się krucha, przytłoczona OCD i ciężarem przeszłości… a potem, z każdą kolejną próbą, staje się coraz bardziej nieugiętą, świadomą siebie kobietą. Nieidealną – i właśnie dlatego tak prawdziwą. Jej wewnętrzna walka, głos cienia, potrzeba kontroli – to wszystko nie znika, ale zmienia się razem z nią. Dojrzałość w wersji dark fantasy? W punkt! Siostrzane więzi i rodzinne cienie Na osobną uwagę zasługuje relacja z jej młodszą siostrą Genevieve – impulsywną, nieprzewidywalną, ale też poruszająco naiwną. To właśnie siostrzana więź, złożona z winy, strachu i głębokiej miłości, staje się dla Ophelii głównym motorem działania. A cień po zmarłej matce – nie tylko ten dosłowny...

Recenzja: „Tajne przez poufne” Magdalena Winnicka - od zgrzytu do mini-zawału z zachwytu!

Bywają takie książki, które zaczynają się od zgrzytu… a kończą nerwowym przewracaniem ostatniej strony i cichym „pani Autorko, jak mogła pani tak zrobić?”. Tak właśnie było z drugim tomem przygód Krystiana i Sary. Początek? Przyznam szczerze – miałam chwilę zwątpienia. Krystian, nasz zimnokrwisty major ABW, zachowuje się jak ktoś, kto chwilowo zostawił mózg we Wrocławiu. Halo, panie majorze – co się stało z twoją żelazną logiką i dystansem? Ale potem... zaskoczyło. I to tak, że przepadłam. Wystarczyło kilkadziesiąt stron, by historia znów mnie porwała – tym razem w upalne rejony Turcji, gdzie nie tylko temperatura, ale i napięcie między bohaterami sięga zenitu. Sara małymi, pozornie niewinnymi krokami zaczyna wchodzić w życie Krystiana. Nie na siłę, nie gwałtownie – tylko z czułością i uporem, który kruszy nawet najbardziej opancerzone serce. A Krystian? Choć udaje, że jeszcze walczy, widać, że przegrał tę bitwę dawno temu. I że to przegrana, która daje mu więcej szczęścia niż jakiekol...